درخت مادر هستی

جنگلها و مراتع ثروتی است ملی و متعلق به تمامی اقشار جامعه، در سالهای اخیر علی رغم کوشش های بسیار! آنچنان بی رحمانه بر پیکر جنگلها تاخته می شود که به زودی شاهد ازبین رفتن بخش عظیمی از منابع طبیعی کشور خواهیم بود.

جدای از برداشت بی رویه ی قانونی چوب از مناطق جنگلی ایران، قاچاقچیان چوب با سازماندهی گسترده در پی از بین بردن این ثروت ملی هستند و همواره از راههای غیرقانونی و گاه با از بین بردن ماموران زحمت کش و کم شمار این حوزه به اهداف خود دست می یابند.

در هفته ها و ماههای اخیر با آتش سوزیهای پی درپی و گسترده در بخش هایی وسیعی از جنگلهای ایران شاهد از بین رفتن این ثروت ملی هستیم. متاسفانه هر ساله با دلایل انسانی و غیر انسانی مقدار زیادی از درختان نابود شده و به بیابان تبدیل می شود.آمارهای سازمانهای مسئول نشان از برابر بودن برداشت و کاشت مجدد دارد؛ اما دیده ها با آمارها بسیارمتفاوت است.

هرچه هست جنگل به عنوان منبع تولید اکسیژن متعلق به فرد فرد جامعه است و بر یکایک افراد واجب است تا در نگهداری از این" مادر هستی "بکوشند.

لزوم بازنگری در تفکر تک تک اعضای جامعه بسیار احساس می شود. گردشگری که روز تعطیلش را با حضور در کنار درختان و دامن جنگل سپری می کند باید بیاندیشد پس از او کسان دیگری خواهند امد که از این هدیه ی خداوند استفاده کنند. بنابر این آلودن دامن سبز طبیعت و برجای گذاشتن آتش در ابتدا به زشت کردن "چهره ی زیبای مادر هستی" سپس به آتش کشیدن درختان خواهد انجامید.

در هفته های اخیر با بحرانی شدن هوای تهران و کلان شهرها بیش از پیش به ارزش وجودی درختان پی بردیم، بیاییم با احترام گذاشتن به طبیعت ادامه ی حیات خود و آیندگانمان را تضمین کرده تا دیگرانی که پس از ما خواهند امد شاهد بیابانی بی آب وعلف نباشند.

15 اسفند روز درختکاری نزدیک است، از هم اکنون فرصت کافی برای برنامه ریزی هست، هر کدام ازما نمی توانیم جنگلی بسازیم؛ اما با کاشت یک نهال می توانیم به اتفاق جنگلهایی انبوه بسازیم تا فرصت نفس کشیدن رااز خود و آیندگانمان سلب نکنیم.

این یادداشت را اینجا هم می توانید بخوانید.