به احترام تولد دوباره هنری یک ستاره 
دهه شصت وهفتاد سینمای ایران پر بود از فیلمهایی که در ژانر کمدی ساخته می شد. در این نوع سینما دو سه چهره بیش از دیگران خودنمایی می کردند که معروف ترینشان علیرضا خمسه و اکبر عبدی بودند. علیرضا خمسه تقریبا یک پای ثابت سینمای کمدی آن روزهای ایران بود، هر چند تا حدود زیادی تبدیل به کلیشه شده بود و بیشتر فیلمنامه نویسان سناریو را بر اساس نوع بازی او می نوشتند وحتی در چند مورد خود خمسه بازنویسی نهایی را انجام داد.
اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد اما سمت وسوی سینمای ایران تغییر جهت داد وبازیگرانی نظیر خمسه و حتی اکبر عبدی آن جذابیت لازم را نداشتند و دور سینمای کمدی به دست نورسیده هایی سپرده شد که تازه از راه رسیده ، با خواست جامعه نیز آشنایی داشتند و به درست یا غلط سکان سینمای کمدی و نبض تماشاچیان این نوع سینما را به دست گرفتند.
در این سالها عرصه برای بازیگری نظیر خمسه تنگ شده و آرام آرام می رفت به بوته فراموشی سپرده شود. در این سالها خمسه به تجربه هایی نظیر اجرای مسابقات و برنامه های تلویزیونی و حتی برنامه های کم ارزش تر دیگر دست زد . او که دانش آموخته روانشناسی در فرانسه بود بازیگری را با اجرای پانتومیم وبازی در تلویزیون، تئاتر و سپس سینما آغاز کرد و در سالهای اوج به جرات نیمی از بار سینمای کمدی را به تنهایی به دوش کشیده بود این بار با تفکر بیشتر و سعه صدر به دنیای بازیگری بازگشت.
نگارنده خود از کسانی است که می پنداشت علیرضا خمسه با اشتباه در انتخاب نقشها از سینما حذف شده است؛ اما در یکی دو سال گذشت با دیدن چند فیلم وسریال از او خوشحالم که بازگشت پر فروغی را داشته است.
این بازیگر بزرگ وصاحب سبک سینمای ایران در کنار دیگرفعالیتهای هنری اش طی یکی دو سال گذشته در سریال شب هزار و یکم، فیلم سینمایی بیست(عبدالرضا کاهانی) و دارا و ندار (مسعود ده نمکی) به ایفای نقش پرداخت که جدای از تمامی بازیهای او در طول بازیگری اش بود.
او در سریال بی مایه ""دارا وندار""الحق والانصاف به تنهایی بار تمامی کاستی ها را هنرمندانه و یک تنه به دوش می کشد و بازی هنرمندانه اش سر پوشی است بر تمام ضعف های فیلمنامه، کارگردانی و .......این سریال!!
در این نوشته قصد نقد دارا وندار را ندارم که اگر بخواهم چیزی در این خصوص بنویسم تا پایان سریال صبر خواهم کرد و الخ...اما بازی استادانه خمسه بر آنم داشت تا به احترام تولد دوباره او چند خطی برایش بنویسم، درپایان حرف نگفته ای نمی ماند الا اینکه:
زنده و پاینده باشی آقای خمسه، شما سه دهه باعث انبساط خاطر مردم ایران شده اید، روز و روزگارتان شاد.
دهه شصت وهفتاد سینمای ایران پر بود از فیلمهایی که در ژانر کمدی ساخته می شد. در این نوع سینما دو سه چهره بیش از دیگران خودنمایی می کردند که معروف ترینشان علیرضا خمسه و اکبر عبدی بودند. علیرضا خمسه تقریبا یک پای ثابت سینمای کمدی آن روزهای ایران بود، هر چند تا حدود زیادی تبدیل به کلیشه شده بود و بیشتر فیلمنامه نویسان سناریو را بر اساس نوع بازی او می نوشتند وحتی در چند مورد خود خمسه بازنویسی نهایی را انجام داد.
اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد اما سمت وسوی سینمای ایران تغییر جهت داد وبازیگرانی نظیر خمسه و حتی اکبر عبدی آن جذابیت لازم را نداشتند و دور سینمای کمدی به دست نورسیده هایی سپرده شد که تازه از راه رسیده ، با خواست جامعه نیز آشنایی داشتند و به درست یا غلط سکان سینمای کمدی و نبض تماشاچیان این نوع سینما را به دست گرفتند.
در این سالها عرصه برای بازیگری نظیر خمسه تنگ شده و آرام آرام می رفت به بوته فراموشی سپرده شود. در این سالها خمسه به تجربه هایی نظیر اجرای مسابقات و برنامه های تلویزیونی و حتی برنامه های کم ارزش تر دیگر دست زد . او که دانش آموخته روانشناسی در فرانسه بود بازیگری را با اجرای پانتومیم وبازی در تلویزیون، تئاتر و سپس سینما آغاز کرد و در سالهای اوج به جرات نیمی از بار سینمای کمدی را به تنهایی به دوش کشیده بود این بار با تفکر بیشتر و سعه صدر به دنیای بازیگری بازگشت.
نگارنده خود از کسانی است که می پنداشت علیرضا خمسه با اشتباه در انتخاب نقشها از سینما حذف شده است؛ اما در یکی دو سال گذشت با دیدن چند فیلم وسریال از او خوشحالم که بازگشت پر فروغی را داشته است.
این بازیگر بزرگ وصاحب سبک سینمای ایران در کنار دیگرفعالیتهای هنری اش طی یکی دو سال گذشته در سریال شب هزار و یکم، فیلم سینمایی بیست(عبدالرضا کاهانی) و دارا و ندار (مسعود ده نمکی) به ایفای نقش پرداخت که جدای از تمامی بازیهای او در طول بازیگری اش بود.
او در سریال بی مایه ""دارا وندار""الحق والانصاف به تنهایی بار تمامی کاستی ها را هنرمندانه و یک تنه به دوش می کشد و بازی هنرمندانه اش سر پوشی است بر تمام ضعف های فیلمنامه، کارگردانی و .......این سریال!!
در این نوشته قصد نقد دارا وندار را ندارم که اگر بخواهم چیزی در این خصوص بنویسم تا پایان سریال صبر خواهم کرد و الخ...اما بازی استادانه خمسه بر آنم داشت تا به احترام تولد دوباره او چند خطی برایش بنویسم، درپایان حرف نگفته ای نمی ماند الا اینکه:
زنده و پاینده باشی آقای خمسه، شما سه دهه باعث انبساط خاطر مردم ایران شده اید، روز و روزگارتان شاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر